ಮಂಗಳವಾರ

ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಖಾಲಿತನ

ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ  ಖಾಲಿತನ ಅದೇ ಇವತ್ತಿನ ವಿಶೇಷ. ಬರೆಯದೇ ಅದೆಷ್ಟೋ ದಿನಗಳೇ ಸಂದಿವೆ, ಅದೆಷ್ಟೆಂದರೆ ನಾನು ಬರೆಯಬಹುದಾದ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೇ ಅನುಮಾನ ಬರುವಷ್ಟು ದಿನಗಳು.

ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ, ಇಷ್ಟು ದಿನ ಓಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ, ಹಗಲಲ್ಲೂ, ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲೂ,ಮುಂಜಾವಿನಲ್ಲೂ! ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲ್ಲೂ.ಕೊನೆಗೆ ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲೂ ಕೈ ಕಾಲು ಬಡಿಯುತ್ತ ಒಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಇರಬೇಕು, ಹಾಗೆಯೇ  ಓಡುತ್ತಾ ಕನಸುಗಳನ್ನೂ ಹಿಂದೆ ಸರಿಸಿ ಓಡಿರಬೇಕು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಕನಸುಗಳು ಬೀಳದೆ ತಿಂಗಳುಗಳೇ ಸರಿದಿವೆ.

ಆದರೇ, ಇವೆಲ್ಲವುಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲು ಮತ್ತೆ ಹೊರಳಿ ಬರುವ ಯತ್ನ ನಡೆಸಿದ್ದೇನೆ ಅನ್ನುವದಂತು ಸತ್ಯ.೬ ವರುಷಗಳ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಕುಂಚ ಹಿಡಿದೆ,೨ ನನಗೆ ಖುಶಿ ಅನ್ನಿಸುವ ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸಿದೆ, ಹಲವಾರು ಛಾಯಚಿತ್ರ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದೆ.ಅದನ್ನ ನನ್ನ ಈ ತೇಲಿ ಬಂದ ಪುಟಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಸೇರಿಸಿದ್ದೇನೆ.



ಯಾಕ ಮಾಡುತಿ ಲೋಕದ ಚಿಂತಿ?

 ಕರೊನ ಇಡಿ ಜಗತ್ತಿನ ವ್ಯವಸ್ತೆಯನ್ನ ಬುಡಮೇಲು ಮಾಡಿಯಾದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮ ಶಕ್ತಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬಡಾಯಿ ಕೊಚ್ಚುವದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ.ಅಲ್ಲವ? ನೂರಕ...